Nakapagtataka…… paano na lamang kung nakakapagsalita ang wika? Paano kaya yun? Ano kaya sasabihin nito sa atin lalong-lalo na sa ating mga tunay na PILIPINO? Teka, teka, teka matanong ko lang, tayo ba talaga ay mga tunay na Pilipino?
Maaring sa ating hitsura, kulay ng balat o maging sa lugar na tayo ay ipinanganak masasabing tayo ay Pilipino. Subalit ang paggamit ba natin at pagtangkilik ng sariling atin ay ating nagagawa kahit pa may mga naglilitawan na mga bago at masasabing mas higit pa sa ating sariling bansa? Lalong-lalo na kung pag-uusapan ang tungkol sa ating wika…… ang Wikang Filipino.
Matanong ko kayo??? Alin ang mas ginagamit natin…. Wikang Filipino o Wikang Ingles?? Kung hindi ako nagkakamali, mas tinatangkilik natin ang wikang hiram. Aminin na natin sa ating sarili na kapag nagagamit natin ang wikang Ingles, parang kabilang tayo sa mga kabataang “in” sa grupo. Ingles doon, ingles dito….akala mo nasa ibang bansa eh ang totoo nasa Pilipinas lang naman. Hindi naman masamang gamitin ang wikang Ingles subalit kailangan ring mas maging priyoridad nating mga kabataan ang pagtangkilik ng wikang sariling atin. Minsan nga may nakatabi akong isang pamilya sa jeepney, yung ama, ina at ang kanilang anak. Yung ina at ama ay kinakausap ang kanilang anak gamit ang wikang Filipino. Ang buong akala ko eh sasagot yung anak nila na gamit rin ang wikang Filipino. Subalit nagkamali ako. Wikang Ingles ang naging kasagutan ng bata. “Wow! Nosebleed!” yan na lang nasabi ko sa sarili ko. Oh diba? Pati ako nakakaingles na rin dahil sa batang yun. Nakakalungkot isiping sa murang edad niya ay mas bihasa siya sa wikang hiram kaysa sa wikang sariling atin. Katanggap-tanggap pa sana kung isa sa magulang niya ay may lahing dayuhan subalit purong Pilipino sila. Kung makakapagsalita lang ang ating wika sa mga oras na iyon, siguro una nitong pagsasabihan ang magulang ng bata. Bakit mas pinili nilang ituro sa bata ang wikang hiram kaysa sa sariling wika? May mali ba sa paggamit ng wikang Filipino? Oo masasabing anak nga nila ay Pilipino subalit uhaw naman sila at mangmang sa wikang sa kauna-unahan pa lamang ay dapat kinamulatan na nila at kabisado na nilang isalita. Maaring marunong sila umintindi ng wikang Filipino subalit hindi naman makapagsalita………. ganun pa rin,, walang halaga. Ang magulang ay dapat sanang unang magturo ng wikang Filipino sa kanilang mga anak subalit ano na lang ang nangyayari sa kasalukuyan? Dahil na rin sa moderno na ang panahon ngayon, kailangan ba talagang pati pagsasalita ay moderno na rin?
Isa pa sa nasaksihan ko ang paggamit ng Taglish (Tagalog- English) na salita ng mga grupo ng kabataan lalong-lalo na ng mga kababaihan. Bakit kaya nila ito ginagamit? Pampadagdag ganda points??? Gising na kayo sa bangungot niyo!! Nakadaragdag lang yan ng hindi kagandahan kundi kaartehan.! Hindi naman sa nagagalit ako kundi nagpapaliwanag lang po. Ang iba kasi kahit hindi naman bagay at angkop ang taglish nila, sige pa rin kahit minsan ay nakakairita na. Akala nila ang gandang pakinggan subalit ang totoo kung ika’y pikunin, bigla na lang iinit ang ulo mo. Kung makakapagsalita lang ang ating wika mapagsasabihan sila ng “Anong ginagawa niyo sa wikang hindi naman kailangan baguhin at dagdagan ng hindi naman angkop sa bawat salita?” Totoong ang wika ay nagbabago pero sana naman huwag baguhin o dagdagan ang mga salita ng ibang salita na magreresulta lamang sa kaartehan na sa katunayan naman eh hindi talaga nababagay.
Mawawala ba naman ang pag-usbong ng mga bagong salita…… JEJEMON (Eow Phoews,,,,,jejejejeje) maging ang GAYLINGO (Junakis ni mudra) o mas kilala bilang salita ng mga bakla. Kung makakapagsalita lang ang ating wika….. maaring matanong o masabi nitong “Hindi naman ginawa ang wika para gawing katuwaan lamang.” Ito’y ginawa at nalikha para magsilbing ating pang-araw-araw na isasalita subalit dahil sa ang tao ay hindi pa kuntento sa kung ano ang wika, dinaragdagan pa nila ito at ang masakit pa ay nagiging kakatwa pa ang nagagawa at naiimbentong salita. Oo, masayahin lang talaga ang mga Pinoy pero huwag naman sana dagdagan ng mga kakatwang salita ang ating sariling wika. Hindi naman sa binabatikos ko ang mga taong jejemon at mga bakla na pangunahing gumagamit ng mga salitang ito. Ang sa akin lang ay sana huwag umabot sa puntong magiging katuwaan lang ang paggamit ng wika natin. Simula’t simula pa walang umusbong ng mga salitang gaya nito na sumasabotahe sa ating wika.
Wala na akong ibang masabi,,,,,,,, nawa’y sana nalinawan kayo sa aking munting pagpapaalala,,,, eto lang ang maiiwanan kong sasabihin…. Kung Makakapagsalita lang ang ating wika,,,,,,,,,,matatauhan tayo at mamumulat sa hindi natin pagpapahalaga sa ating sariling wika…. Ang WIKANG FILIPINO.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento